Uitgedaagd door een collega die beweerde dat het onmogelijk is om een boutje M0.1 mechanisch te fabriceren ben ik aan de slag gegaan om te onderzoeken waar de grens ligt. Het uitdagendste leek me om de schroefdraad te snijden, dus daar ben ik mee begonnen. Het resultaat is te zien in de volgende foto's, met een balpenpunt als referentie voor de schaal. Op dit moment is het boutje nog 27 micrometer te dik omdat 0.127 mm draad wat makkelijker verkrijgbaar was, maar de spoed (van 25 micrometer per gang) klopt al wel. Ik ben erg tevreden met het resultaat, de schroefdraad is mooi gelijkmatig en de vorm klopt goed.
Wat wel steeds moeilijker wordt is het netjes op de foto zetten van de creaties. De kleinste stofjes zijn in verhouding levensgroot en helaas is mijn woonkamer alles behalve een cleanroom. Ik hoop dat een ultrasoonbad binnenkort uitkomst zal bieden.
Met het blote oog en zelfs bij aardige vergroting is de schroefdraad nog niet te zien:
Maar bij verder inzoomen blijkt dat er toch echt schroefdraad op het draadje zit:
En zelfs draad die er prima uitziet:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten